ہائیکو ۔۔۔ میر حمل نصیر
اس کا پیار اکثر یاد آئے مجھ اپنا بچھڑا یار شام کے سائے ویران دلوں کو کیسے بھائے سبز ہوئی شاخیں میں خاموشی سے دیکھوں تیری نم آنکھیں شے کی…
اس کا پیار اکثر یاد آئے مجھ اپنا بچھڑا یار شام کے سائے ویران دلوں کو کیسے بھائے سبز ہوئی شاخیں میں خاموشی سے دیکھوں تیری نم آنکھیں شے کی…
میں تہذیب کس طرح لکھوں مجھے معلوم کب ہیں اس کے معنی یہ کہانی میں نے یا اجداد نے میرے کبھی لکھی ،پڑھی یا پھر سنی ہے کیا کہیں محفوظ…
ہزل مئےں روح موالی اےں کونجا تال شلوخےنا تمبا، ٹےک دلے درماں بِس چٹا رکھ دےوخےنا بھوری وےس او رےشم جاں ، وش سےنغ گَچ رذوخےنا بری ساکھ منی لےوانی…
ہمیں جو غم ہے ہمارے ہونے کا یہ تو طے ہے کہ کل نہ ہوگا تمہارے نازک حسیں بدن پر نہ الجھنوں کا یہ بار ہوگا نہ میری خواہش کی…
بہ بو بہ بو بہ بو راجے مونا دَبو تہاری تے چیر سا مہر ے نُم میڑِ سا خر مہری تے پیڑسا سیوتے وَدِفِن گروکے علم نا شمبلاخ نن ایتن…
زی تو دنزاں پےڑاہانا گوں وتی واہشانی گنگدامےں لشکر ا منی چمّانی راہا گوستئے نہ دروتے، نہ توارے نہ منی نےمگا چار اِت من دردئے بےنگےں زےمرے بوتان و رچگ…
ہم آج کی زندگی ہارے لوہا ہمارے لہو میں گُھلا ہڈیوں میں جلی آگ اور گوشت میں شیرچیتے پکارے بڑے جنگیوں، لارڈوں ، سفاک اخلاقیوں نے تھمائی ہمیں آگ اور…
اُلجھتی، ہارتی نظروں کا ہمر کاب تو تھا ہزار ٹوٹا ہوا تھا وہ ایک خواب تو تھا میں اُن سے کہتا تھا اِک دِن بچھڑ ہی جائیں گے ہم سو…
ُبتکگ اَنت سنج دلانی حیران اِنت دل ہما! شھرا انگت جنزان اِنت ٭ کُشتگ اَنت دیدگاناں زندئے عکس اے ندارا کے آ نی چاران انِت ٭ بیدے بوجیگاں زوال اِنت…
مناں یادیں خداوند قدرتانی محمد ضامنیں نیک و بَذانی اُمیداوراں مَن و بی تَھئی اِسانی مناں قربان اَمُل ئَ کَھنَدغانی مَتاہیں مانٹرکی پَہرے وَرانی اَمُل سرتاج و سونہیں اَمسرانی میانی…
دل بھی مدت سے ہم کلام نہیں اس خموشی کا کوئی نام نہیں دشتِ جاں میں عجب ہے سناٹا تیری یادوں کا بھی خرام نہیں لوگ ڈرنے لگے بصارت سے…
(چاندنی ڈھل گئی جیون کے کچّے ریتوں میں) یہ مر حلے زوال حد پار کر چکے ہیں آنکھیں کب سے کترانے لگیں نیند کی سر حد پار کرنے میں رات…