غزل ۔۔۔ ضیا شفیع
آس وانگر زید و کہچر کسہ ہاں دل ابتکیںدوست و دلبر کسہ ہاں کسہ ہاں پیشی درائیں دپترمنی میریں گوہرام رندی چاکر کسہ ہاں بِل ایشاں یکیں خدا ھادست بِگر…
آس وانگر زید و کہچر کسہ ہاں دل ابتکیںدوست و دلبر کسہ ہاں کسہ ہاں پیشی درائیں دپترمنی میریں گوہرام رندی چاکر کسہ ہاں بِل ایشاں یکیں خدا ھادست بِگر…
ستارے ٹمٹاتے ہیں بہت سردی ہے بستی میں لبوں پہ چپ کی مہریں ہیں عجب روحوں کا بندھن ہے مگر ایسا ہے جو کہہ دیں کچھ کہیں کچھ نامکمل ہے
تم اور تمہارے جیسے انگنت بونے دیر سے بلا وجہ ہنس رہے ہےں اندر کمرے میں لفظوں کا کھیل کھیلا جارہا ہے کس کے کیسے میں کتنے درم ہیں کیا…
نہروں میں وہی آب ِ خنک جاری کروں گا دریا کی طرح دشت کی دل داری کروں گا جو چاہے کسی قری گل پوش میں بس جائے میں تو اسی…
مختلف حوالے ہیں شب کا مرثیہ ہے ایک ہم کو اس زمانے سے کون سا گلہ ہے ایک بھوک، بھوک ہے صاحب جس زبان میں لکھیں ہم لغت زبانوں میں…
کتنا بھلا لگتا ہے نکھار دیتا ہے نظر تازہ کردیتا ہے ذوق زِندگی مٹی کے سدا کے ساتھی پانی پاک، عبادت کے لائق تو نے دھو ڈالا سارا میل کچیل…
اج نئیں تے کل ہوئے گی محنت کش دی گل ہوئے گی جے نہ رج کے روٹی لبھی دھرتی تے تھڑتھل ہوئے گی جو ٹھے دل گل پھا ہوئے گا…
ان کے بغَیر ہو ش ہی جب تھے نہیں مجھے یاد اب وہ بد حواس زمانے نہیں مجھے رِشتہ کوئی نہیں یہ مِرا ہی جھ±کا و ہے مِلنا میں چھوڑ…
نئی نئی صورتیں بدن پر اُجالتا ہوں لہو سے کیسے عجیب منظر نکالتا ہوں وہ دل میں اترےں تو ایک ہو جائیں روشنی دیں دھنک کے رنگوں کو اپنی آنکھوں…
رقص کرتے ہیں اب مرے سائے کیوں مجھے روشنی میں لے آئے اُس کی سانسوں سے جو ہوا مہکی کوئی اُس میں جئے کہ مر جائے جال میں ایک مسکراہٹ…
جنگ و جدل تھراک تھیوغا موت منظر سلامت نیستیں مروچی ننگ و ناموسئے قدر جہالت جنونیت و حشت مڑغیں کھدی بی نہ جُھکی بلوچے سغر چھیاریں چُنڈا چھرغاں وحشی درندا…