تو چو درچکا نی وڑا رُدگ و مز ن بیغا اتئے
من کتا با نی تہا زوا ل بیغا اتا ں
یک رو چے مں دیست
کہ لبز ہم چومر دُ ما نی وڑا پیر بنت
من چہ تُر سا
گو ئستئے نیمگا و ا تر کُت
تو ہمو دا اتئے
من جست کت ! ’’ تئی پسہ چی اِنت؟‘‘
تو گُشت! ’’ منی چما ں بچا ر!‘‘
من دیست کہ
اودا ابدّیت اَت۔
