دریگے شاعرے بوتیناں ۔۔۔۔ تاج بلوچ
من اگاں شاعرے بو تیناں نو دءُ مہکان تئی مہپر ئے و شبو ئے زہیران شڑینت انت و مَسے ٹاہینت ات او نبشتہ کتگ ات لچہے پہ تئی چمانی گدارئے…
من اگاں شاعرے بو تیناں نو دءُ مہکان تئی مہپر ئے و شبو ئے زہیران شڑینت انت و مَسے ٹاہینت ات او نبشتہ کتگ ات لچہے پہ تئی چمانی گدارئے…
رژنا کے نام مری آنکھوں نے دیکھے ہیں وہ دلکش موسموں کے خوشنما منظر عطا کی نظم کی مانند کسی انجان سیارے سے میرے شہر کے سینے پہ اترے تھے۔…
نہ سمجھا ہوں نہ سمجھایا گیا ہوں کسی الجھن میں الجھایا گیا ہوں میں حیراں ہوں کہ اِس حیرت کدے میں کہاں تھا اور کہاں لایا گیا ہوں سمٹ سکتی…
1 منی مہرانی بہشتیں ہنکین ماتیں سرزمین تئی ھاک ءِ جوھر یں ثمر یک انچیں آبناکیں وشبوے کہ چہ مجّتی ربیدگانی دل ءَ شنگیت او مارگانی آسمان سلامیں استالاں پہ…
چار سو خوف ہی میں رکھی ہے روشنی تیرگی میں رکھی ہے میں نے خواہش لپیٹ کر اپنی ایک صندوقچی میں رکھی ہے موت سے اب نہیں ہے ڈر کوئی…
دھیمی دھیمی سی ہوا ہلکا دھواں کیوں نہ جی لوں میں یہ کچھ پل کا دھواں کیا ہوا دراک مناظر کا مجھے راہ سے چھٹتا ہی نہیں کل کا دھواں…
( دانیال طریر کے لیے) نئے،لہجے سے آسودہ نکھرتی فکر سے زیبا چمکتے ، جاگتے، لہریں اٹھاتے نئے ملبوس خوابوں کو عطا کرتے ہوئے الفاظ سے آراستہ ہوکر تمہاری نظم…
بگولے آج دیکھیں گے تماشا مجھے گھنگرو کوئی پہنا رہا ہے فضا سب چھلنی چھلنی ہو گئی ہے کوئی کیوں اس طرح چلا رہا ہے پگھل جائے گا اس سے…
اپنے جذبوں کی وہ تصویرمیں واپس لوں گا اپنے خوابوں کی وہ تعبیر میں واپس لوں گا اپنے افکار کی جاگیرمیں واپس لوں گا اپنے الفاظ کی توقیر میں واپس…
لفظ مجھ کو ڈستے ہیں نظم ناگ بنتی ہے چیختی ہیں سب غزلیں رات اپنی آنکھوں سے مجھ پہ وار کرتی ہے دن بھی آگ بنتا ہے اور مجھے جلاتا…
Far away two letters joined, formed a sound the roaming winds swept up. But now these winds shy away from birds, from butterflies. How softly they step—even in Spring!— as…
شب گزیدہ اس سحر میں روشنی بہنے لگی یعنی مجھ میں تیری صورت زندگی بہنے لگی چاند، بادل، رات ، صحرا ، تیر ا کاندھا میرا سر ریگ زارِ خواب…