ہشک و بے درچک و گرم و تبد زدگ
زند یک بے سریں گیابانے
زِرد یک ژندیں بالوئے پیما
َساھگ ءِ منزلے ءِ شوھازا
چنت کرناں چے روانیں وت سر
ترمپے آپے پہ تُنّی ئیں چمّاں
چُنڈے ساچے پہ سُتکگیں ارواہ
ہشکیں ٹالے پہ کدوءَ ہم نیست
بال گوں بانزلاں نُو گیش نہ بوت
تُست زِردءِ مسافریں بالو
کپت دردانی کوہ ءِ پادُونا
رَست سکراتءِ گرانیں ساہت
مرگ چو جونوارےءِ ڈَولا
اتک زِردءِ سرونا نِشت، بلے
کپت گوشاں نزوریں ارواہءِ
سارتکیں ساہءِ شیرکنیں برمشے
برمش تئی مہروانیں بچکند اَت
زِردے امبازت و بخشاتے زند
من کہ استاں اے تئی سوگاتیں
تئی مہر پَمّا مکہیں ماتیں
پہ دلءِ ہشکیں ڈگارءَ ساچءِ
تو منی واھگانی نوکاپءِ