عطا شاد

تو روچئے واجہ ئے، استال و ماہئے واہندئے
ترا کہ پجہ میاریت چشیں شپا را سوچ

بدنت داغ چشیں نیمروچا آس بدئے
دلا پہ آس بگواریت چشیں شپا را سوچ

کشیت واہگاں پہ روژنائی ئے ناما
دلئے چراغا تہاریت چشیں شپا را سوچ

ما کوہ نند بنی آدماں پہ آسئے اپوگ
تریشک پہ ما شہاریت چشیں شپارا سوچ

ما روچ زدگ و گوربام، ما سمین و صبا
نہ انگہ مارا کماریت چشیں شپا را سوچ

ما رژنئے بخت تہاروکیا پہ روک عطا
چو روچئے راہ بداریت چشیں شپا را سوچ