کونے کا پتھر ۔۔۔ ثبینہ رفعت
گہنے ، لتے ، رنگ ، پازیبیں نا محرم ہیں موسم ، جھولے ، ساون بادل ؟ میری آنکھیں خاک زدہ ہیں !۔ عیدیں ، ذائقے ، قلم کتابیں؟ بھٹے…
گہنے ، لتے ، رنگ ، پازیبیں نا محرم ہیں موسم ، جھولے ، ساون بادل ؟ میری آنکھیں خاک زدہ ہیں !۔ عیدیں ، ذائقے ، قلم کتابیں؟ بھٹے…
واب دزگیر نہ بنت واب گٹگیر نہ بنت واب آزاتی و واب وت وا جہی واب وت واکی ئے اوست ئے گنجیں چراگ واب باندات ئے وشیں مرادانی باگ واب…
او پچیکہ مہر مڑی نہ چھڑووثی شوشوخیں کشا را نی اندرا بلکہ مڑدو ز ا لا نی دفا نی اندرا دِہ مں دگہ ہما نہا نی پلو ہ براں جِہاں…
بوئے سنجد کو طلسماتی فضائیں ترسیں شال کی دید کو بے چین نگاہیں ترسیں میرے ہاتھوں میں ترے لمس کا ارماں جاگے وقت کے سوکھتے ہونٹوں پہ دعائیں ترسیں
دل میں کُچھ جُزخون دل باقی نہیں زندگی نے اپنے اپنے معنی کھودیئے غم ترے کوچاہیے تھاایک دشت ہم نے اپنے دل میں کانٹے بودیئے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ کھٹک نہ زعم نہ…
جب تیری آگ برساتی تلوار ظالم فوجیوں‘ لشکر گاہوں اور بددیانت کلیساؤں کے سروں پر پڑی ہر طرف سناٹا تھا البتہ صبح کی سفیدی کچھ کچھ کہہ رہی تھی تیرے…
نہ تو نے مجھ کو۔۔۔۔۔۔ کبھی محبت بھری نگاہوں سے آکے دیکھا نہ بات کی ناکبھی میری راہگزر میں آئے تو کیوں تیرے بن جہان سُو نالگے مجھ کو قرار…
یوں لگتا ہے اس کے نگر میں سننے اور سنانے کی رسم نہیں حرف کہاں ہیں مہکے مہکے بھیگے بھیگے دل کے تار کو چھیڑنے والے؟ اور یہاں تو لفظ…
چیا تو نشتگ ئے نال ئے مساپر کیا پرواکئی حال ئے مساپر منی کسہ شلیت گوں چم ئے ارساں مکن جستا آجنجال ئے مساپر دوئیں چماں کناں زرد ئے تہا…
کنا اُستے کنا لاڈی درینے کنے قیدی تینا زلفا کرینے انتئے ظالم کنا اُستے پرغیا دونو ظلم کنتو انتے نی کیسا اخس کیوا اِی نیتون مہر زیبا کنا حالے ھرسینگ…
مجھے سانسوں کی ہے تھوڑ پیا میرا ساتھ ابھی نا چھوڑ پیا کری منت زاری ترلے سب میں نے ہاتھ دئیے ہیں جوڑ پیا میری مانگ سندور سے خالی کر…
جھیل آنکھوں کی چمک کیسے مجھے کھنچتی ہے یہ تیرے خواب تلک کیسے مجھے کھینچتی ہے گر تو دِکھ جائے تو مڑ مڑ کے تجھے دیکھتا ہوں تیری اک اور…