غزل ۔۔۔ ڈاکٹر منیر رئیسانی
گلِ نایاب کی مہکار لیے پھرتا ہوں یہ جو میں خواب کے انبار لیے پھرتا ہوں شورشِ دل کو لیے دشت میں جا ٹکتا ہوں دشت کو پھر سرِ بازار…
گلِ نایاب کی مہکار لیے پھرتا ہوں یہ جو میں خواب کے انبار لیے پھرتا ہوں شورشِ دل کو لیے دشت میں جا ٹکتا ہوں دشت کو پھر سرِ بازار…
دیواروں کے اندر لہکے کھیت سرابوں کے خشکابوں کے مہکے دل خوشبو سے گلابوں کی مدھم ہوگئے ساز ویرانوں کے لب پر چہکی پانی کی آواز چھلک اٹھے اس من…
تئی چڑکّیں زہیراں کہ بال رودینتگ دلا من چند دگہ نوکیں نہال رودینتگ تنکّیں مہراں منی روچ بہہ نہ کنت ساہگ چو کیچ ئے ہاکا من سبزیں چنال رودینتگ نہ…
اپنی اپنے ماں باپ کی اپنے بھائی بہن کی اپنے وطن کی غْربت یاد آتی ہے سکول کے پیارے لڑکے لڑکیاں اتنے معصوم ، اِتنے جِیوَت ، اتنے تیز اْنکے…
قلم جدائی پہ نو حے لکھتا ہے تمہارے جانے کا یہ نوحہ ساری کائنات نے میرے ساتھ لکھا ہے ہم سب فراق نصیب ، ہجر کا موسم اوڑھے ایک دوسرے…
ہمارے اِس جہان میں سنا ہے ایسے لوگ ہیں کہ جن کی زندگی کے دن کِھلے ہوئے گلاب ہیں سجے ہوئے چراغ ہیں گلاب! جن کی نکہتوں کے قافلے رواں…
پہلی غزل دیوار پر نمی ہے تری رخصتی کے بعد اب چیخنا فضول ہے اس خامشی کے بعد کچھ لوگ بے تحاشہ ہنسے جا رہے تھے اور کچھ لوگ رو…
یہ چرب زبان عورتیں یوں دھول جھونکتی پھریں فقیرِ عشق کی نظر میں خاک ڈالتی چلیں مگر میں دیکھتی رہوں!۔ شکم کی راہ سے اتر کے دور تک نکل گئی…
جاگو بُھکھ دِیو بندِ یوانو جاگو جگ دیودُکھیؤ ڈھول نیاں دے آج سِراں تے گجے نیں نوِیں جُون دے رنگ نویں اج بجّھے نیں کُوڑیاں رِیتاں دیاں پھاہِیاں اساں وڈِھیاں…
دنیا دولت ئے خیال آتکہ مہرو محبت ئے زوال آتکہ آف سر سرا آتکو شُتا نی مارا تار ئے خیال آتکہ بے حیائی مروچی باز بیثہ حیا وغیرت ئے ڈکال…
یہ اپنی مدح و ثنا شان و شو کتِ اجداد ورق ورق جو سر افرازیوں کے قصے ہیں یہ اس قلم سے لکھے ہیں مرے مورخ نے حضورِ شاہ جو…
آنسووْں سے بنے ہوےْ ہم لوگ ٹھیس لگ جائے تو ندی کی طرح پہروں بہتے ہیں اپنی آنکھوں میں !۔ کوئی چھیڑے تو کچھ نہیں کہتے صورتِ گل ہوا سے…