فہمیدہ ریاض
کوتوال بیٹھا ہے کیا بیان دیں اس کو جان جیسے تڑپی ہے کچھ عیاں نہ ہو پائے وہ گذر گئی دل پر جو بیاں نہ ہو پائے ہاں لکھو کہ…
کوتوال بیٹھا ہے کیا بیان دیں اس کو جان جیسے تڑپی ہے کچھ عیاں نہ ہو پائے وہ گذر گئی دل پر جو بیاں نہ ہو پائے ہاں لکھو کہ…
ہجرِمْدام، بحرِہمیشہ سے پْھوٹ کر اِس دشتِ نامراد سے لپٹا ہے ٹْوٹ کر جانے اْداسیوں کو سمیٹے کدھر گئی بادِشمال، غم کے پرِستاں کو لْوٹ کر میں لاوْجودیت میں گِری…
میرے اندر جو کلبلاہٹ ہے وہ مجھے مزید کھوکھلا کر رہی ہے مجھے پر اعتماد ہونے کے لیے مزید اکسا رہی ہے مگر اب اعتماد کس خواہش کے لیے وہ…
(وینس آف ویلن ڈارف) وہ اک عورت، ہے بدصورت چہرہ، آنکھیں، ہونٹ نہیں ہیں بالوں میں پیچیدہ گنگھرو پاؤں کٹے اور ہاتھ ہیں ٹوٹے سینے سے جذبات ہیں پھوٹے کہنے…
کْودکین زند تو غمانی ارجان بوتگ ئے ارسانی دیم پان بوتگ ئے نہ وشی او نئے ترا کندگے نہ لیب جاہ است ترا من چِنچو جیڈتگ تئی بابت ء روان…
میں لکھنا چاہتی ہوں ایک ایسی نظم جس کے کوئی بھی معنی نہ ہوں!۔ سلگی ہوئی آنکھوں کی پتلی کے عقب میں ایک جامد خواب کے دل کی ہتھیلی پر…
آسماں کتیں درچکے ، درچکے ئے سرا کشتیں ساھگے پدا درچک کے ساھگ ئے تہا کشتیں جمبرے بْہ مْشتیں تئی دیدگ ئے زر ا ھْشکیں گوات ھورکیں دمکے ئے آرتیں…
i am lost In the deep memory of those moments moments spend with most aesthetic hearted person ever encounter with I am lost In infinite eyes which never narrated what…
خاموشی کی آواز مجھے دیوانہ بنا دیتی ہے علامتی خاموشی نہیں حقیقی خاموشی جو سماعتوں کے راستے میری کوکھ تک اتر آتی ہے ’’یہ عجیب بات ہے اس میں تناقض…
نگاہاں چے بگشتیں شپ جتیں دنیائی ئے دیما لگشتگ ماھیکان ئے رنگ تئی، زیبائی ئے دیما نزاناں چونیں اسمے آئی ئے پیشانی آ گون انت درئیں گویاک بند انت مسل…
سیاہیں شفئے ریسینغا بیا کہ شفی پندھے جنوں لمحیں غمانی دیر کنغ لوٹی گرانیں جھیڑواں لافئے شذو روحانی تن دعاپاخانغاں دیرہ نواں گوئذوہاویہو بے اوچنڑیں بے علمی او پذکپتغی اے…
کوئی ہے جو بارش سے کہے میری کھڑکی نہ بجائے مجھے آواز نہ دے بہانوں سے اپنی طرف نہ بلائے میری توجہ کھینچنے کو بجلی کے کوندے نہ لہرائے کوئی…