مروچی اگاں ما وتی چاگردا تہا چماں شانک بدئیں گڑا مارا سما بیت ما بلوچ راج پہ وانگ و زانگا باز پُشتاکپتگیں۔او دگنیا تہا بازیں ایدگہ راج است انت آ باز وشھالیں زند گوازینگ ءَ انت۔چیا کہ آھاں علم دربرتگ۔وانگ و زانگ ہما بنکی چیز انت کہ آ یک راجے آ تہارو لنجیں تہاروکی آ چہ کشیت او پہ آنہی روژنائیں بام کاریت۔چاگردرئے دراہیں جیڑہ و جنجال و بزگی چہ بے علمی ءَ کاینت۔علم انسانا راستیں راھہ پیش داریت۔
اگاں چاگرہ تہا علمہ روژنائی بہ بیت گڑا آ چاگرد ہ تہا کدی تہا ری نئیت۔اگاں یک انسان یے علمءِ ہستی ءَ چہ زبہر بیت گڑا آ وتارا کدی پجا نیاریت۔علم ہما بے بہائیں خزانہ انت کہ دگنیا ءِ ہچ وڑیں طاقت پچ گپت نہ کنت۔داں کہ انسان بہ مریت آ انسان ءِ ہمراہ داری ءَ کنت۔گوشنت کہ علم ءَ ہمینچو گیش ھرچ بکنے آ گیشتر بیت۔ہمے واستہ علم ءَ انسانئے شرتریں دوست گوشنت۔ہمے وڑا مارا لوٹیت کہ ما وتی گیشتریں وہداں گوں علم ءِ دربرگا بے گوازینتیں۔علم ءَ ابید ہچ وڑیں مُلک دیمروئی نہ کنت۔مروچی ما اگاں بچاریں ہمے علم ءِ برکت انت کہ انساناں وتی قدم ماہ ءِ سرا ایر کتگ انت۔مرچی اے نوکیں دورا مارا علم دربرگ المی انت۔اگاں ما مروچی علم در مہ بریں گڑا ما چہ ایدگہ راجاں باز پُشت ءُ کپیں۔ہمے وڑا واجہیں محمدﷺ گشیت کہ علم ءِ دربرگ ہرچ مردین و جنین آدم ءِ سرا فرض انت۔
گڑا ادا اے گپ پدر بیت کہ ما وت بوانیں ءُُ دوہمی ءَ وانگ ءِ سکینا بدئیں انچوش گوشنت کہ یک جنین آدم ءِ وانگ ءَ چہ یک سرجمیں ھاندان وانندہ بیت۔مات ءِ کُٹا بگر داں قبرا علم در ببارت۔گڑا ادا اے زاہر بیت کہ علم دربرگ ءِ واستہ عمر چارگی نہ انت۔
