تو عقلا دژمنے جیڑ ئے دلا گوں کار گرے
مر چاں چو طفلے وڑا گپ و گپاں زار گرے
ہر دیں کہ سرتئی لگت عہدے گور گنداں
منارا یاد کنے، ناما یار گرے
منا کہ شکے نگاھاں چو دژمنا چارے
و تا چو دوست یے پیما تو چون کمار گرے
منا بہ سوچ منی کر تگیناں آ س بدے
منی نامے چھڑ کہ گوں تو ھوار گرے
اے دُود و دادانی بے دادی انت گشئے مرچاں
تو نا ما شاری یے دیواناں بے توا ر گرے