خوشا آنا نکہ باعزت زگیتی
بساطِ خویش بر چید ندو رفتند
زکالائی این آشفتہ بازار
محبت را پسند ید ند ورفتند
خوشا آنانکہ دراین باغ چوں گل
صباحے چند خندید ندو رفتند
خوشا آنا نکہ در میزانِ وجدان
حسابِ خویش سنجید ند ورفتند
نگر دید ند ہر گز گردِ باطل
حقیقت راپسندید ندو رفتند
خوشا آناناکہ براین صفحہِ خاک
چو خورشید ے درخشند ید ورفتند
خوشا آنانکہ از پیمانہِ دوست
شرابِِ عشق نوشید ند ورفتند
خوشا آنانکہ در راہِ عدالت
بخونِ خویش غلطید ند ورفتند
خوشا آنانکہ بزر آدمیت را
درایں ویرانہ پاشید ندورفتند
خوشا آنانکہ پا در وادیِ حق
نہا دندو نہ لغز ید ند۔۔ رفتند
ز تقوی جامہ برتن کن کہ پاکان
زعزت جامہ پوشید ندو رفتند
خوشا آنانکہ بارِ دوستی را
کشید ندونرنجید ندورفتند
شکیب ؔدرراہ ِ خدمت باش کوشا
خوشا آنانکہ کوشیدندورفتند